W świecie boksu niewiele jest postaci, które zdołały osiągnąć status prawdziwej legendy. Jedną z nich bez wątpienia jest Cecilia Braekhus, nazywana „Pierwszą Damą” światowego boksu. Norweżka ogłosiła zakończenie kariery po zwycięstwie nad Emą Kozin, zdobywając przy tym zunifikowane tytuły mistrzyni świata federacji WBC i WBO w wadze superpółśredniej.

Zwycięskie pożegnanie w ojczyźnie
Ostatnia walka Braekhus odbyła się w jej rodzinnym kraju – Norwegii, co nadało temu wydarzeniu szczególnego wymiaru. Przez lata walczyła na największych ringach świata, ale to właśnie w ojczyźnie zakończyła swoją znakomitą karierę, żegnając się z kibicami jako mistrzyni.
Pokonanie Emy Kozin było symbolicznym zwieńczeniem drogi, którą Braekhus rozpoczęła blisko dwie dekady temu. W walce Norweżka zaprezentowała typowy dla siebie styl – chłodną precyzję, znakomite poruszanie się na nogach i techniczną przewagę, która przez lata stanowiła jej znak rozpoznawczy.
Jedna z najwybitniejszych w historii
Cecilia Braekhus urodziła się w Kolumbii, lecz w młodym wieku została adoptowana przez norweską rodzinę i wychowała się w Bergen. W 2009 roku zdobyła pierwsze mistrzostwo świata, a w kolejnych latach zdominowała kobiecy boks, zostając pierwszą zawodniczką w historii, która posiadała jednocześnie wszystkie cztery główne pasy mistrzowskie – WBC, WBA, IBF i WBO.
Przez ponad dekadę utrzymywała się na szczycie, broniąc tytułów aż 25 razy. Jej osiągnięcia porównywano do legend męskiego boksu – takich jak Joe Louis czy Bernard Hopkins, ze względu na długość panowania i absolutną dominację w swojej kategorii wagowej.
Dziedzictwo „Pierwszej Damy”
Braekhus przez całą karierę była ambasadorką kobiecego boksu, walcząc nie tylko w ringu, ale również o jego popularyzację. Jej sukcesy utorowały drogę takim zawodniczkom jak Katie Taylor, Amanda Serrano czy Claressa Shields, które dziś kontynuują rozwój kobiecego boksu na najwyższym poziomie.
Zakończenie kariery przez Cecilię Braekhus to koniec pewnej epoki. Z ringów schodzi jako mistrzyni, co w boksie zdarza się niezwykle rzadko. Jej historia to przykład determinacji, klasy i mistrzostwa, które przeszły do legendy.
