Był jedynym, który postawił się samemu Feliksowi Stammowi. Niezwykle utalentowany technik, reprezentant Polski, mistrz Europy i czterokrotny mistrz kraju. Zenon Stefanik nie zdołał jednak w pełni rozwinąć skrzydeł. Choć boksował w czasach legend, sam także zapisał się złotymi zgłoskami w dziejach polskiego pięściarstwa.
W cieniu Drużyny Stamma
Zenon Stefanik należał do pokolenia, które wprowadzało Polskę do ścisłej czołówki bokserskiej Europy. Jako pięściarz charakteryzował się znakomitą techniką, lekkością w ringu i znakomitą pracą nóg. Rywale często nie byli w stanie przewidzieć jego kontr, a jego prawa ręka potrafiła siać spustoszenie. Był zawodnikiem nieszablonowym – nie podporządkowywał się ślepo rozkazom z narożnika, co nie raz prowadziło do spięć z legendarnym trenerem Feliksem Stammem. Ale właśnie ta niezależność i odwaga czyniły go wyjątkowym.
Słodki rewanż – „Zbiję ci tego ruskiego”
Jednym z najgłośniejszych momentów w jego karierze były Mistrzostwa Europy w 1953 roku, rozgrywane w warszawskiej Hali Gwardii. Stefanik najpierw pokonał faworyta turnieju Fina Pentti Hämäläinena, a w finale zmierzył się z radzieckim pięściarzem Borysem Stiepanowem. Polak zdominował rywala i wygrał wyraźnie 3:0, czym rozgrzał publiczność do czerwoności.
Dwa lata później, na turnieju w Berlinie Zachodnim, doszło do rewanżu. Na dzień przed walką jeden z działaczy zapytał Zenona, czy da radę powtórzyć sukces. Ten, nie kryjąc zadziorności, rzucił tylko: „Zobaczysz, panie, załatwię tego ruskiego”. I słowa dotrzymał. Po raz drugi pokonał radzieckiego przeciwnika 3:0, udowadniając, że jego zwycięstwo nie było dziełem przypadku.
Niedoszły olimpijczyk
Mimo ogromnych umiejętności, Stefanikowi nigdy nie było dane wystąpić na igrzyskach olimpijskich. Do dziś jest to jedna z największych sportowych niesprawiedliwości tamtych lat. Był gotów, miał formę i papiery na medal, ale pozostał w cieniu faworyzowanych zawodników.
Był zawodnikiem Turów Zgorzelec oraz GKS Cichy Górnik Pszów. Po zakończeniu kariery oddał się pracy trenerskiej. Zmarł w wieku zaledwie 55 lat – zdecydowanie zbyt wcześnie jak na człowieka, który jeszcze wiele mógł przekazać kolejnym pokoleniom.
Dane sportowe:
- Data urodzenia: 8.07.1930
- Data śmierci: 10.07.1985
- Kategorie wagowe: kogucia, piórkowa
- Sukcesy:
🥇 Dwukrotny mistrz Europy – 1953, 1955
🥇 Czterokrotny mistrz Polski – 1952, 1953, 1954, 1955 - Bilans amatorski: 245 zwycięstw, 14 porażek, 3 remisy